"Het gezin is de hoeksteen van onze samenleving" of zo wil het gezegde. Stijgende werkdruk, een beperkte koopkracht en de nood aan tweeverdienende gezinnen staat soms echter in de weg van een stevige gezinssituatie, om nog maar te zwijgen van het stijgende aantal éénoudergezinnen. De bevoegdheden van de gemeentebesturen op dit vlak zijn te beperkt om de meeste van de oorzaken van deze afbrokkeling van de traditionele gezinssituatie tegen te gaan, maar is dat wel nodig? En de gemeente heeft wel bevoegdheden die de gevolgen van deze ontwikkelingen aangenamer te maken, wat kan de gemeente bijvoorbeeld doen op het vlak van kinderopvang, geboorte- en adoptiepremies,...?